Hermann Hesse
Hermann Hesse urodził się 2 lipca 1877 w Calw (Niemcy). W ciągu swojego życia wielokrotnie się przeprowadzał, aż ostatecznie zamieszkał w Montagnola (Szwajcaria). Mówi się, że to właśnie tam wkroczył w swój najbardziej płodny literacko okres. Tam również zmarł w roku 1962.
Hesse to prozaik, poeta i eseista niemiecki o poglądach pacyfistycznych. Okazjonalnie również rysownik i malarz. Opisywany jest także jako poszukiwacz, co znajduje odzwierciedlenie w jego licznych dziełach.
EGZYSTENCJALIZM I LITERACKI KUNSZT
Pisarz został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1946 r. Jury, uzasadniając wyrok, wymieniło kilka aspektów jego twórczości. Autora nagrodzono m.in.: „za inspirującą twórczość, która w swoim rozwoju ku śmiałości i głębi reprezentuje zarówno klasyczne ideały humanisty, jak i wysokie wartości stylu”. Dodatkowo za „szlachetnie podniosłą i różnorodną poezję, która zawsze wyróżniała się świeżością natchnienia i rzadko spotykaną czystością ducha”, a także za „talent epicki i dramatyczny”.
Hermann Hesse to autor powieści o kontekście egzystencjalnym, nawiązujących do filozofii buddyjskiej oraz psychoanalizy. Ich tematem jest zazwyczaj samotne poszukiwanie harmonii i głębi duchowej w skłóceniu ze społeczeństwem (Wilk stepowy, Siddhartha). Pokonywanie osobistych kryzysów jest jednym z definiujących elementów prac Hessego, chociaż inne kwestie, takie jak religia i polityka, również zajmują w nich ważne miejsce.
W opinii Tomasza Manna twórczość Hessego należy do „szczytowych i najczystszych dokonań naszej epoki”.
HERMANN HESSE – NAJSŁYNNIEJSZE KSIĄŻKI
Jedną z wcześniejszych, słynnych książek noblisty jest Demian. Hesse napisał tę powieść pod pseudonimem Emil Sinclair, pod którym publikował swe artykuły i takie też imię nosi jej główny bohater. To zainspirowana myślą psychologiczną Carla Gustawa Junga opowieść o odnajdywaniu własnej tożsamości. Przewodnikiem w tej duchowej podróży jest dla Sinclaira Max Demian. Pomaga on bohaterowi zrozumieć przyczyny jego odmienności, a także odnaleźć samego siebie i zjednoczyć się z innymi ludźmi.
Hermann Hesse wychowywał się w rodzinie, w której od dzieciństwa miał styczność ze światopoglądem Dalekiego Wschodu. Jego dziadek był kiedyś misjonarzem w Indiach, a Hesse odbył podróż do tego kraju w 1911 roku. Jednym z owoców fascynacji orientalnymi Indiami i filozofią buddyjską jest powieść Siddhartha. Główny bohater, jako młody człowiek i potomek rodu braminów nie może odnaleźć spełnienia. Opuszcza dom rodzinny, próbując pogodzić swe skłonności do kontemplacji z zaspokajaniem cielesnych potrzeb. W końcu będzie musiał znaleźć odpowiedź na pytanie – co tak naprawdę doprowadzi go do harmonii ze światem i uniwersalnej mądrości?
Najsłynniejszym dziełem Hermannna Hessego jest niewątpliwie Wilk stepowy, określany współcześnie mianem jednej z najbardziej znaczących powieści XX wieku. Skomplikowana, rozdwojona osobowość głównego bohatera – Harry’ego Hallera, staje się pretekstem do osobistych przemyśleń autora. Jako wilk stepowy, samotnik i prawdopodobnie alter ego samego autora, nie przystaje do współczesnego świata. Humanistyczna wrażliwość walczy w nim z drapieżnością. Powieść nawiązuje do Fausta Goethego, jej narracja i konwencja wielokrotnie się zmieniają, a wątki realistyczne i surrealistyczne występują obok siebie.
CZYTELNICY O AUTORZE
Fragment recenzji autorstwa @basiaprime o książce „Demian”
