Kryminały Nele Neuhaus

Kryminały Nele Neuhaus to doskonała seria licząca już jedenaście tomów. Ich akcja rozgrywa się w dobrze jej znanych górach Taunus. Para policjantów, Oliver von Bodenstein i Pia Sander (Kirchhoff), zapewniła autorce ogromną rzeszę fanów i popularność, czyniąc z niej jedną z najpoczytniejszych niemieckich autorek kryminałów.

KRYMINAŁY NELE NEUHAUS – SERIA Z PIĄ I OLIVEREM

Poniżej prezentujemy chronologiczny spis tytułów w kryminalnej serii Nele Neuhaus z Pią i Oliverem:

„Nielubiana”
„Przyjaciele po grób” – także w wersji audio
„Głębokie rany”– także w wersji audio
„Śnieżka musi umrzeć”– także w wersji audio
„Kto sieje wiatr”
„Zły wilk”
„Żywi i umarli”
„W lesie”
„Dzień Matki”
„W imię wiecznej przyjaźni”
,,Potwór”

PRZECZYTAJ WYWIAD Z AUTORKĄ

„Kto popełnił zbrodnię, nie uniknie kary…” – Wywiad z Nele Neuhaus, królową niemieckich kryminałów

NELE NEUHAUS

Nele Neuhaus to niemiecka pisarka, autorka bestsellerowych kryminałów. Urodzona w Münster – Westfalii, od dzieciństwa mieszka natomiast w malowniczych okolicach gór Taunus. Zyskała światową sławę dzięki serii kryminałów z komisarzami Oliverem von Bodensteinem i Pią Sander (Kirchhoff).

Biografia Nele Neuhaus sama mogłaby stanowić niezły materiał na scenariusz nie tylko książki, ale i filmu. Nele zdecydowała się na totalną życiową zmianę w momencie, w którym porzuciła pracę w firmie męża i została pisarką. Jej kryminały sprzedały się dotąd w ilości ponad jedenastu milionów egzemplarzy, a przetłumaczono je na 32 języki.

Jej kryminał „Śnieżka musi umrzeć” trzy dni po ukazaniu się na rynku niemieckim (w lipcu 2010) znalazł się na liście bestsellerów TOP20 tygodnika „Der Spiegel” i wciąż plasuje się wysoko na liście najlepiej sprzedających się książek Amazona. Od 2011 roku jej każda powieść kryminalna debiutuje na 1. miejscu tygodnika „Der Spiegel” i pozostaje na tej pozycji przez wiele tygodni.

DROGA DO SUKCESU

Pierwszy kryminał do lokalnych księgarni w rejonie gór Taunus Nele Neuhaus rozwoziła ciężarówką z logo zakładu przetwórstwa mięsnego. I to nie dlatego, że historia przedstawiona w powieści była szczególnie krwawa. Robiła to dlatego, że przez dwadzieścia lat dzieliła życie między fabrykę przetworów mięsnych męża a stadninę jazdy konnej. Przez te wszystkie lata marzyła o tym, by nie pisać do szuflady, a zacząć realizować swoje marzenia, co niezaprzeczalnie jej się udało.